Skip to main content
  • Τύπος Εκδήλωσης/Φεστιβάλ:
  • Έτος Διοργάνωσης:

Goran Bregovic και οι τσιγγάνικες τρομπέτες του

 

Goran Bregovic και οι τσιγγάνικες τρομπέτες του

Συναυλία
Πλαίσιο Εκδήλωσης: Φεστιβάλ Βύρωνα 'Στη σκιά των βράχων', 1996
Χώρος Διεξαγωγής: Θέατρο Βράχων “Μελίνα Μερκούρη”
Ημερομηνία Διεξαγωγής: 1 Ιουλίου 1996

GORAN BREGOVIC. Ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς γεννήθηκε το 1950 στο Σαράγεβο από Σέρβα μητέρα και πατέρα Κροάτη. Έπειτα από μερικά χρόνια σπουδών στο Ωδείο όπου έμαθε Βιολί (χωρίς να του αρέσει ιδιαίτερα), δημιουργεί το πρώτο του συγκρότημα σε ηλικία 16 χρονών και γίνεται μέλος των καλλιτεχνικών κύκλων της βοσνιακής πρωτεύουσας. Εκεί στα μέσα της δεκαετίας του '70, γνωρίζει τον Εμίρ Κουστουρίτσα ερασιτέχνη σκηνοθέτη αλλά και μπασίστα σε ένα πανκ γκρουπ. Μοιράστηκαν τις πρώτες νεανικές τρέλες και ανησυχίες και κυρίως τη μεγάλη αγάπη για τη ροκ. 'Εκείνα τα χρόνια η ροκ έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή μας. Μόνο έτσι μπορούσαμε να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί και να εκφράζουμε δημόσια τη δυσαρέσκεια μας, δίχως να φοβόμαστε ότι θα μας κλείσουν φυλακή...' Μετά την περίοδο της διαμαρτυρίας, ήρθε η ώρα να επιστρέφουν στα 'θρανία'. Ο Εμίρ έφυγε για την Τσεχοσλοβακία όπου φοίτησε στη φημισμένη Ακαδημία Κινηματογράφου της Πράγας. Ο Γκόραν άρχισε να σπουδάζει Φιλοσοφία και Κοινωνιολογία που πιθανότατα θα τον οδηγούσαν στην εκπαίδευση, εάν η τεράστια επιτυχία του πρώτου του δίσκου δεν του άλλαζε πορεία. Ολη η δεκαετία του '70 ήταν η χρυσή εποχή του. Αναδείχτηκε σε ίνδαλμα της Γιουγκοσλαβικής νεολαίας. Οι εμφανίσεις του μαζί με το συγκρότημα του 'White Button' ξεσήκωσαν το κοινό και προκαλούσαν λιποθυμίες στα νεαρά κορίτσια, ενώ οι ουρές για αυτόγραφα δεν είχαν τέλος. Ο ρόλος του σταρ, ένας ρόλος απαιτητικός και 'παρεξηγημένος' τελικά τον κούρασε. Στα τέλη της δεκαετίας του '80 επιχειρεί στροφή και συνθέτει τη μουσική του 'Καιρού των Τσιγγάνων', ενώ παράλληλα πραγματοποιεί το παιδικό του όνειρο: Να ζήσει σε ένα μικρό σπίτι στα παράλια της Αδριατικής. Ο πόλεμος όμως γκρέμισε αυτό και πολλά άλλα όνειρά του. Παρότι θεωρεί ότι η τέχνη είναι τώρα περιττή στην πατρίδα του, γεγονός που τον αναγκάζει να ζει άλλοτε στο Παρίσι, άλλοτε στην Πράγα και άλλοτε στο Βελιγράδι, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης εξακολουθεί να καταφεύγει στην κινητήριο δύναμη της δημιουργίας. Κάνει μέσω της μουσικής, την προσωπική του πρόταση ενάντια στα δεινά του πολέμου και μοιράζει με τις νότες του, χαμόγελα αισιοδοξίας. Ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς και ο Εμίρ Κουστουρίτσα εξακολουθούν να συνεργάζονται αρμονικά και στην ηθελημένη εξορία τους. Άνθρωποι από το ίδιο περιβάλλον, την ίδια γενιά, με τις ίδιες εμπειρίες, συνθέτουν ένα δίδυμο με απόλυτη ταύτιση. Οι δεσμοί που τους ενώνουν δεν είναι καθόλου περαστικοί. Εκτός από την επαγγελματική τους συνεργασία, υπάρχει και μια αληθινή ιστορία φιλίας. Όπως ο Νίνο Ρότα με τον Φελλίνι, ο Μάικλ Νάιμαν με τον Πίτερ Γκρίναγουεϊ. Αυτό αποδεικνύεται τόσο από το ' Ο Καιρός των Τσιγγάνων', το 'Arizona Dream', όσο και με την τελευταία τους συνεργασία στο 'Underground' που πήρε την κορυφαία βράβευση στο φετινό Φεστιβάλ των Καννών. Ομως και ο σκηνοθέτης Πατρίς Σερό εμπιστεύτηκε στον ΜηρέγκοΒιτς τη μουσική της ταινίας 'Βασίλισσα Μαργκό', που περιλαμβάνει μεγαλειώδεις συνθέσεις. Πάντα ανατρεπτικός, εισβάλλει με ένα θαυμάσιο ροκ κομμάτι στη σκηνή της Νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου. Εκτός από κινηματογραφική μουσική, ο καλλιτέχνης παράλληλα συνθέτει μουσική για συναυλιακά έργα, όπως το 'Κουαρτέτο για έγχορδα' για το Balanescu Quartet του Λονδίνου. Στενοί είναι και οι δεσμοί του με την χώρα μας και την ελληνική μουσική την οποία αγαπά και παρακολουθεί συνεχώς. Άλλωστε είναι γνωστό, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη έχει ερμηνεύσει με επιτυχία έργα του σε στίχους Λίνας Νικολακοπούλου - όλοι θυμούνται το 'Βενζινάδικο' - ενώ αυτό τον καιρό ετοιμάζεται η δισκογραφική συνεργασία του με τον Γιώργο Νταλάρα. Οι συνθέσεις του Γκόραν Μπρέγκοβιτς ηχούν οικίες ακόμα και στο πρώτο άκουσμα. Μέσα από τα τραγούδια του αναδύονται γνώριμοι ήχοι, ζωντανές εικόνες. Είναι η μουσική των Βαλκανίων. Μια ηχητική πανσπερμία, ένα συνοθύλευμα μουσικών παραδόσεων των διαφορετικών λαών που συγκατοικούν στο άκρο της Ευρώπης. Στα τραγούδια του συνυπάρχει το τοπικό και το διεθνές, το λαϊκό αλλά και η ηλεκτρική ένταση του ροκ ή ο αυτοσχεδιασμός της τζαζ. Δικός μας αλλά και κοσμοπολίτης, ανατέλλων αστέρας της νέας ποιοτικής βαλκανικής δημιουργίας, ο Μπρέγκοβιτς μοιάζει να απαντά με ιδιαίτερη άνεση στο ερώτημα για το μέλλον της μουσικής στη Γηραιά Ήπειρο. Και καθώς τα φώτα της εξέδρας σβήνουν, προειδοποιώντας για την έναρξη της συναυλίας, αφουγκραζόμαστε την ψυχή των Βαλκανίων.

Διοργανωτής: Πνευματικό Κέντρο Δήμου Βύρωνα
Συμμετέχοντες:
Συμμετέχουν: Goran Bregovic, 4 Βουλγάρες τραγουδίστριες, 3 Τρομπέτες, 3 Τρομπόνια, 1 Σαξόφωνο, 1 Τούμπα, 1 Κρουστά
Σχετικά Αρχεία - Εικόνες:
1. Πρόγραμμα